Κείμενο:

«Δεν είχα
φανταστεί ποτέ ότι θα είχα την μεγάλη τιμή να πεθάνω για την Ελλάδα» αυτά είπε
ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Λορέντζος Μαβίλης στις 28 Νοεμβρίου 1912 λίγο πριν
την μάχη στο βουνό Δρίσκος της Ηπείρου όπου ο μεγάλος Έλληνας ποιητής μαχόμενος
ηρωικά  θα χάσει την ζωή του.
Ο Λορέντζος
Μαβίλης γεννήθηκε το 1860 στην Ιθάκη, έχοντας ς ισπανική καταγωγή. Ο παππούς
του, από την πλευρά του πατέρα του, ήταν πρόξενος της Ισπανίας στην Κέρκυρα, όπου
η οικογένειά του είχε εγκατασταθεί ενώ, ο πατέρας του Πέτρος Μαβίλης υπηρέτησε
ως δικαστικός. Η μητέρα του ήταν η Ιωάννα Σούφη, ανιψιά του πρώτου κυβερνήτη της
Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια.
Ο Λορένζτος Μαβίλης
ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Κέρκυρα και φοίτησε για ένα έτος
(1877-1878) στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών για να συνεχίσει τις σπουδές
του στα πανεπιστήμια Μονάχου και Φράιμπουργκ (1878-1890), όπου παρακολούθησε
μαθήματα κλασικής φιλολογίας, αρχαιολογίας και σανσκριτικών. Το 1890 ο Λορέντζος
Μαβίλης ανακηρύχθηκε διδάκτορας στο πανεπιστήμιο του Ερλάγκεν εκπονώντας την
διατριβή  με θέμα «Δύο βιεννέζικα
χειρόγραφα του Ιωάννη Σκυλίτζη».
Ο Λορέντζος Μαβίλης
υπήρξε ο τελευταίος εκπρόσωπος της Επτανησιακής Σχολής Ποίησης και ιδιαίτερα
του Κερκυραϊκού Κύκλου Ποίησης. Ως ποιητής διακρίθηκε στο είδος του σονέτου και
ανήκε στην παράδοση της Επτανησιακής Σχολής όπως αυτή διαμορφώθηκε από τον
εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό.
 Με το ποιητικό του έργο ο Λορέντζος Μαβίλης υμνεί
την πατρίδα και αυτούς που έπεσαν στο πεδίο της μάχης (Εις την Πατρίδα,
Πατρίδα, Πλήρωμα Χρόνου), εκφράζει τις φιλοσοφικές αντιλήψεις του δείχνοντας τις
επιρροές που δέχθηκε από την θεωρία του Νίτσε κατά την διάρκεια των σπουδών του
(Λήθη, Υπεράνθρωπος, Ελιά, Έρωτας και Θάνατος), επίσης με το έργο του ο
Λερέντζος Μαβίλης  τονίζει την αγάπη προς
τη μητέρα (Αμίλητα, Αφιέρωση), την αξία της φιλίας (Στον φίλο Γ. Καλοσγούρο),
τον ιδανικό έρωτα (Ανάξιο Β', Ψυχοφίλημα), ενώ αφιερώνει ιδιαίτερα ποιήματα σε
φίλους και συνεργάτες του (Ν. Κογεβίνας, Πολυλάς).
Κατά την
διάρκεια της ζωής του ο Λορέντζος Μαβίλης δεν υπήρξε μόνο ένας μεγάλος ποιητής
αλλά και ένας ένθερμος πατριώτης. Συμμετείχε όπου και τραυματίστηκε στον ατυχή Ελληνοτουρκικό
Πόλεμο του 1897. Το 1910 εκλέγεται βουλευτής Κερκύρας όπου και υπήρξε ένας από
του πρωταγωνιστές του γλωσσικού ζητήματος υποστηρίζοντας την καθιέρωση της δημοτικής
γλώσσας.
Στους
Βαλκανικούς Πολέμους του 1912, ο ποιητής Λορέντζος αν και ηλικίας 52 ετών
συμμετέχει ως εθελοντής στο Σώμα των Γαριβαλδινών όπου στις 28 Νοεμβρίου 1912
θα πέσρι ηρωικά μαχόμενους του Τούρκους στο βουνό Δρίσκος της Ηπείρου περνώντας
στην αθανασία.