Κείμενο:

Στις 7 Μαρτίου 1948 γίνεται στην Ρόδο η επίσημη τελετή ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στο Εθνικό Κορμό της Ελλάδας. Τα Δωδεκάνησα (συγκεκριμένα δεκατέσσερα νησιά) αποτέλεσαν από αρχαιοτάτων χρόνων αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού.
Στην αρχαιότητα οι κάτοικοι του υπόψη νησιωτικού συμπλέγματος ήταν οι Τεχνίτες και οι Κάρες για να ακολουθήσουν στην συνέχεια οι Αχαιοί και οι Δωριείς. Αποτέλεσαν μέλη της Α' και Β' Αθηναϊκής Συμμαχίας ενώ την μεγάλη τους  ακμή την γνώρισαν κατά την περίοδο των Ελληνιστικών Χρόνων με την Ρόδο να αναδεικνύεται σε μεγάλη ναυτική δύναμη της περιοχής. Κατά την Ρωμαϊκή Περίοδο τα Δωδεκάνησα αποτέλεσαν τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ενώ από το 391μ.Χ. αποτέλεσαν αναπόσπαστο τμήμα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας / Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Από το 1310μ.Χ. έως το 1522μ.Χ. τα Δωδεκάνησα καταλαμβάνονται και περνούν στην κυριαρχία των Ιωαννιτών Ιπποτών. Το 1522 καταλαμβάνονται από τους Οθωμανούς και ξεκινά η περίοδος της οθωμανικής κατοχής των νήσων. Τα Δωδεκάνησα θα συμμετάσχουν ενεργά τόσο στην Εθνεγερσία του 1821 όσο και στην Κρητική Επανάσταση του 1867.
Το 1911 στα πλαίσια του Ιταλοτουρκικού πολέμου τα Δωδεκάνησα περνούν υπό την  Ιταλική κατοχή μέχρι το 1943 έτος κατά τον οποίο η Ιταλία συνθηκολογεί με του Συμμάχους στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά την Ιταλική συνθηκολόγηση τα Δωδεκάνησα περνούν αρχικά στην Γερμανική κατοχή και στην συνέχεια το 1945 απελευθερώνονται από τις Βρετανικές Δυνάμεις με την συμμετοχή σημαντικών ναυτικών και χερσαίων ελληνικών δυνάμεων.
Η λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αποτέλεσε την αφετηρία μιας διπλωματικής προσπάθειας της Ελλάδας για την απόδοση των Δωδεκανήσων στο Εθνικό Κορμό υπόψη την συμμετοχή των Ελληνικών Δυνάμεων στην απελευθέρωσή τους.
Η Ελληνική Κυβέρνηση αμέσως μετά την απελευθέρωση έθεσε ζήτημα απόδοσης των νήσων στον Εθνικό Κορμό. Το όλο ζήτημα παραπέμφθηκε στην συνδιάσκεψη των νικητριών δυνάμεων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στο Παρίσι το 1946. Εν όψη της συνδιάσκεψης αυτής η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη διεμήνυσε ότι θα έθετε ζήτημα απόδοσης της Βορείου Ηπείρου και των Δωδεκανήσων στον Εθνικό Κορμό, την ρύθμιση των ελληνοβουλγαρικών συνόρων ενώ επίσης θα έθετε επισήμως στην μεγάλη Βρετανία το ζήτημα της Κύπρου. Από τα τέσσερα προαναφερόμενα ζητήματα το μόνο που ευοδώθηκε ήταν η ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα Δωδεκάνησα ήταν το δέλεαρ του Ουίνστον Τσόρτσιλ και του Ιωσήφ Στάλιν προκειμένου να πείσουν την Τουρκία να συμμετάσχει στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων. Ωστόσο παρά το δέλεαρ η Τουρκία επέλεξε να μείνει μέχρι σχεδόν το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως ο επιτήδειος ουδέτερος.
Στην συνδιάσκεψη της Ειρήνης στο Παρίσι  (29 Ιουλίου έως 11 Οκτωβρίου 1946) κατόπιν σύμφωνης γνώμης των κυβερνήσεων της Μεγάλης Βρετανίας και της Σοβιετικής Ένωσης τα Δωδεκάνησα αποδίδονται στον Εθνικό Κορμό. Στις 10 Φεβρουαρίου 1947 υπογράφεται στο Παρίσι η συνθήκη ειρήνης με την Ιταλία όπου επισημοποιείται η ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα και στις 31 Μαρτίου 1947 μέσα σε πανηγυρικό κλίμα πραγματοποιείται στην Ρόδο η τελετή παράδοσης της Διοίκησης των Δωδεκανήσων από τον Βρετανό Διοικητή στον Έλληνα Διοικητή υποναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη.

Στις 7 Μαρτίου 1948 γίνεται η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στον Εθνικό Κορμό ενώ, το 1955 τα Δωδεκάνησα γίνονται διοικητικά νομός με πρωτεύουσα την Ρόδο