Άρθρο του Αλέξανδρου Θ. Δρίβα Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων Παντείου Πανεπιστημίου.
Ο Αριστοτέλης ισχυριζόταν πως υπάρχει ένας τρόπος να κάνεις το καλό αλλά αντίθετα, πάμπολλοι για να κάνεις το κακό. Από την άλλη πλευρά, ένας πιο σύγχρονος στοχαστής ο οποίος προσπάθησε να δώσει ρεαλισμό στην ανθρώπινη αισιοδοξία, ο Έριχ Φρομ o οποίος υποστήριζε οτι η πραγμάτωση της αληθινής ελευθερίας του ανθρώπου έρχεται όταν εκείνος συναντά τις πραγματικές του δυνατότητες. Πώς σχετίζεται το Woke Κίνημα με αυτά; Δε σχετίζεται, και αυτό είναι το επικίνδυνο για τον σύγχρονο κόσμο. Για να κατανοήσει κανείς μια τοξική και δηλητηριώδη για την σύγχρονη κοινωνία λαίλαπα, όπως είναι το Woke, χρειάζεται να το ατενίσει σαν μια συνταγή της οποίας πρέπει να απομονωθούν οι δραστικές ουσίες. Γνωρίζοντας τα συστατικά αυτής της νέας θρησκείας της οποίας στόχος είναι η διάλυση κάθε αληθινής συλλογικότητας και η πνευματική παράλυση κάθε προσωπικότητας, θα είναι και σε θέση να την αντιμετωπίσει έχοντας ως ύψιστο σκοπό το κλειδαμπάρωμά της στο χρονοντούλαπο τη Ιστορίας.
Οι ρίζες του Woke ως πνεύμα και ως πολιτική.
Η πεπατημένη οδός για να κατανοήσει κανείς τις ρίζες του Woke, είναι να εντρυφήσει πάνω στο κίνημα του σουρρεαλισμού το οποίο άνθισε για λογοτεχνικούς λόγους στην Γαλλία. Με αυτήν την αναφορά, έχουμε ήδη ένα χαρακτηριστικό. Το Woke κίνημα (σημαίνει «αφύπνιση») δεν πηγάζει από κάποια στέρεη θέση επιστημονική, αλλά από τη λογοτεχνία στην οποία κάθε συγγραφέας μπορεί να στηρίξει το οτιδήποτε, χωρίς κανένα κόστος. Η Σχολή της Φρανκφούρτης η οποία υπήρξε το δοχείο του πολιτισμικού μαρξισμού, συνιστά μια ακόμη τράπεζα ιδεών για το Woke Κίνημα. Πιο συγκεκριμένα, ο σχετικισμός τον οποίο προτείνει η Σχολή της Φρανκφούρτης. Αυτός ο σχετικισμός δεν οικοδομείται μέσω κάποιας σωκρατικής μεθόδου (μαιευτική, και παρά το γεγονός οτι θεωρείται διαλεκτική που κατά τον Νίτσε, συνιστά τη λογική των πληβείων και του όχλου). Μια προχωρημένη σκέψη της Σχολής της Φρανκφούρτης η οποία θα συνδεόταν με τον σουρρεαλισμό θα μπορούσε να υποστηρίξει πως ένας τρόπος ζωής ιθαγενών στην Κεντρική Αφρική ή στη Νέα Γουινέα, δε χρειάζεται να συγκριθεί λόγου χάρη με αυτόν της αρχαίας Ελλάδας. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει κάποιο αριστείο, υπάρχουν απλώς διαφορετικές σκέψεις και κουλτούρες οι οποίες είναι ίσες. Αυτού του είδους η ισότητα είναι και η απόδειξη οτι προέρχεται από τον κομμουνισμό ο οποίος θεωρεί κάθε ικανότητα του ανθρώπου ως ύποπτη και σε κάθε περίπτωση, πρέπει να καταπιέζεται για να μην διαταράσσεται η ισότητα ενός συνόλου, μιας κοινωνίας εν προκειμένω. Αυτή η ιδέα είναι εκτός όχι μόνο Λογικής, αλλά και της ίδιας της φύσης. Ένας άνθρωπος έχει προτιμήσεις. Η προτίμηση από μόνη της, συνιστά αμνιακό σάκο των επιλογών και επομένως, της ελευθερίας την οποία κατέχει ως ένστικτο κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος. Είναι επομένως απόλυτα φυσιολογικό, ένας άνθρωπος να προτιμήσει να ζει σε μια δυτική κοινωνία με πολίτευμα δημοκρατικό, από το να ζει σαν Πυγμαίος ή σαν άλλες νομαδικές φυλές που έχουν προτίμηση να κάνουν θυσίες ανθρώπων για να εξευμενίσουν τις θεότητές τους. Αυτό συνιστά την παράνοια την ίδια: Το να θεωρείς απλώς ως διαφορετικό (το Woke Κίνημα εξισώνει τη διαφορετικότητα με την ισότητα, πράγμα εξόχως παράλογο καθώς για να είναι κάτι διαφορετικό, σημαίνει εκ προοιμίου ότι είναι ανόμοιο στη σύγκρισή του με κάτι άλλο) το να παραβιάζεις θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Η σύγχρονη θρασύτητα και τοξικότητα του Κινήματος Woke, ξεκινάει από τα περίφημα «Παιδιά των Λουλουδιών» τα οποία επιδίδονταν σε όργια, μανιώδη χρήση ναρκωτικών και είχαν υιοθετήσει μια νομαδική ζωή. Η νομαδική ζωή είναι αυτή που βρίσκεται στον αντίποδα του πολιτισμού. Ο πολιτισμός είναι το αποτέλεσμα της λεγόμενη καθιστικής ζωής ενός συνόλου προσώπων το οποίο έχει συμφωνήσει μέσα από ένα κοινωνικό συμβόλαιο οτι οι τάδε και οι δείνα νόμοι και θεσμοί, θα καθορίζουν τις μεταξύ τους σχέσεις όταν η διαπροσωπική επαφή δεν είναι ικανή. Διαφορετικά, θα ζούσαμε σε ζούγκλα. Εκείνη την εποχή, οι λεγόμενοι «χίππηδες» θεωρούνταν περιθώριο (και ορθώς) παρόλο που έβαλαν τον σπόρο της σημερινής Woke λαίλαπας. Η υιοθέτηση του «anything goes» αποτελεί για κάθε wokester την απόδειξη της ελευθεριότητάς του η οποία δεν έχει όρια. Με άλλα λόγια, δεν υπόκειται σε θεσμούς, νόμους και τελικά, στην ίδια την δημοκρατία η εύρυθμη λειτουργία της οποίας, στηρίζεται στον έλεγχο. Το συμπέρασμα αυτών, είναι ότι το Woke είναι φύσει και θέσει αντικοινωνικό. Μετά τον «πολιτισμό του κοινοβίου» νέων και νεαζόντων οι οποίοι επιθυμούσαν να ζουν ως ορδή, έχουμε και τον φεμινισμό ο οποίος έθεσε σταδιακά, βιολογικά και σεξουαλικά κριτήρια. Το τρίτο κύμα του φεμινισμού, εξελίχθηκε σε ένα όργιο πανσεξουαλισμού κατά τον οποίον, δεν έχουμε πλέον σχετικότητα μόνο στα πολιτισμικά υποδείγματα, αλλά και στα ίδια τα φύλα. Οι αντικοινωνικοί wokesters έχουν επινοήσει κάποιες αρκετές δεκάδες φύλα, ή άθροισμα αυτών που μπορεί να συνυπάρχει στη σεξουαλικότητα ενός προσώπου.
Η τακτική της υπονόμευσης.
Οι ιστορικές καταβολές του σύγχρονου Woke Κινήματος, πηγάζουν από τον Ψυχρό Πόλεμο και από τις προσπάθειες της ΕΣΣΔ να προκαλέσει διαλυτικές τάσεις στις ΗΠΑ. Άλλωστε η ονείρωξη των κομμουνιστών της ΕΣΣΔ ήταν να γίνει «Επανάσταση Προλεταριάτου» στην εκβιομηχανισμένη Βόρεια Αμερική. Η τακτική της υπονόμευσης, αποτελεί έναν τρόπο διεξαγωγής πολέμου μη συμμετρικού. Στόχος της είναι η παράλυση της κοινωνίας μέσω δημιουργίας χάους και ανομίας. Για να καταστεί δυνατή η ηθική διάβρωση μιας κοινωνίας χρειάζεται η ενεργοποίηση και η δημιουργία ομάδων που έχουν τάσεις παραβατικότητας, που ανήκουν στο κοινό ποινικό δίκαιο, που να μπορούν να χειραγωγούνται από τους υποβολείς τους ώστε να έχουν αντικοινωνική συμπεριφορά, κτλ. Έτσι σήμερα για παράδειγμα, βλέπουμε ΜΚΟ, οργανώσεις όπως οι Antifa οι οποίες εκμεταλλεύονται, χειραγωγούν και εργαλειοποιούν (ακόμη και σε επίπεδο οπλοποίησης) πρόσφυγες, μετανάστες, αλλά και άλλες ομάδες-μειοψηφίες ανθρώπων που έχουν πειστεί οτι καταπιέζονται και οτι η απαγόρευση στο να προβούν σε εγκληματικές ενέργειας, συνιστά «περιορισμό της ελευθεριότητάς τους».
Για να μπορέσει να διαρκέσει μια τέτοια τακτική η οποία είναι εκτός Λογικής, χρειάζεται ακριβώς αυτό: Η υπονόμευση της ίδιας της Λογικής, της ίδιας της Επιστήμης και γι’ αυτό το Κίνημα Woke των ημερών μας, έχει υιοθετήσει τακτικές αποδόμησης όχι μόνο εναντίον των λευκών straight ανθρώπων, αλλά και εναντίον των Μαθηματικών, της Βιολογίας, της Φυσικής και κάθε άλλου επιστητού εκτός της Χημείας την οποία και χρειάζονται… Προφανώς μέλη τέτοιων ομάδων έχουν χαμηλή κατά κεφαλήν καλλιέργεια και γι’ αυτό και είναι έτοιμοι προς χρήση, δηλαδή είναι έτοιμοι να χειραγωγηθούν μη γνωρίζοντας το πώς να διαχειριστούν όχι την ελευθεριότητα, αλλά την ελευθερία τους. Δεν είναι δυνατόν να έρθει κάποιος ή κάποια από αυτούς να σου πει για Αριστοτέλη ή για Φρομ. Μπορούν όμως να σου πουν οτι μισούν το έθνος (το κάθε έθνος) οτι χρειάζεται βία εναντίον οποιουδήποτε διαφωνεί μαζί τους και επιθυμεί μια ζωή στηριγμένη στο κοινό κτήμα γνώσης της ανθρωπότητας που καλλιεργείται εδώ και χιλιετίες, να δημιουργούν «παρελάσεις» και άλλα events στα οποία δε διεκδικούν δικαιώματα αλλά προνόμια και στόχος τους είναι να μιλούν εκείνοι, να βιαιοπραγούν φυσικά και ψυχολογικά και η αληθινή κοινωνία να σιωπά.
Ο Πόλεμος της Γλώσσας: Η πολιτική ορθότητα ως σιωπητήριο.
Προχωρώντας στην ανάλυση των συστατικών αυτής της τοξικής και επικίνδυνης τοξικής συνταγής που ονομάζεται Woke Κίνημα, χρειάζεται να αναδειχθούν οι πτυχές που αφορούν τη σχέση αυτού του Κινήματος που έχει χαρακτηριστικά αίρεσης και θρησκείας, με την ίδια τη γλώσσα.
Η Γλώσσα είναι η σάρκα και τα οστά της σκέψης. Η σκέψη με τη σειρά της, είναι η βάση κάθε πράξης. Γι’ αυτό και η σχέση μεταξύ γλώσσας και πράξης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη. Προκειμένου να αδρανοποιήσουν οποιονδήποτε βάλλει εναντίον αυτού του κίβδηλου Κινήματος Woke, έχουν υιοθετήσει την περιβόητη πολιτική ορθότητα. Από μόνος του ο όρος «ορθότητα» σημαίνει ότι χρησιμοποιούν a la carte τον σχετικισμό. Το να αποδέχεσαι ότι υπάρχει κάτι «ορθό», σημαίνει ότι αποδέχεσαι ότι υπάρχει κάποια αλήθεια. Επειδή ακριβώς έχουν υιοθετήσει την ψεύτικη αλήθεια, στόχος τους είναι να την επιβάλλουν στην πλειοψηφία προκειμένου να επικρατήσουν ως μειοψηφίες. Ο τεράστιος Ιρλανδός συγγραφέας και κριτικός της τέχνης, Όσκαρ Ουαϊλντ έγραψε «Η μεγαλύτερη τραγωδία στη ζωή είναι η δικτατορία των αδύναμων σε βάρος των ισχυρών». Αυτός είναι και ο στόχος των συγκεκριμένων μειοψηφιών οι οποίες επειδή για παράδειγμα δεν τα καταφέρνουν στις επιστήμες, βάλλουν εναντίον των επιστημών. Η «αντικατάσταση» είναι μια πολύ σημαντική έννοια για τους wokesters οι οποίοι ακολουθούν και την αναθεωρητική σχολή τη Ιστορίας. Μηδενίζουν την πορεία της ανθρωπότητας σα να ήταν ένα κοντέρ αυτοκινήτου και θεωρούν οτι η δική τους «αφύπνιση» συνιστά την «ορθή αρχή» της.
Η πολιτική ορθότητα περιορίζει την ελεύθερη σκέψη και τελικά, την ίδια την καινοτομία. Οι wokesters έχουν άτυπα δημιουργήσει παρανοϊκά λεξικά τα οποία πρέπει να μελετάνε όσοι ανήκουν στην πολιτισμένη πλειοψηφία. Κάθε λέξη για αυτούς, μπορεί να ερμηνευθεί ως προσβολή και γι΄ αυτό έχουν προχωρήσει στη μέθοδο υπαγόρευσης (indoctrination) του τι θα λέμε όλοι όσοι βάλλουμε εναντίον αυτής της νέας παρανοϊκής θρησκείας. Για να δημιουργήσουν νέο γλωσσικό κώδικα ο οποίος θα τους εξυπηρετεί, έχουν διεισδύσει στο νευραλγικό βραχίονα της εκπαίδευσης. Σχολεία, πανεπιστήμια, φροντιστήρια παραπαιδείας, πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι, προσπαθούν να δημιουργήσουν όχι απλώς μια νέα γλώσσα αλλά μια «νέα παιδεία» η οποία θα προετοιμάζει παιδιά των οποίων οι οικογένειες ανήκουν στην πολιτισμένη πλειοψηφία, ώστε να υιοθετήσουν παθητική στάση και να δέχονται τις υπαγορεύσεις κάθε παρανοϊκού wokester. Η εναλλαγή ρόλων θύτη και θύματος, έχει για τους wokesters υποβολείς μεγάλη σημασία ειδικά όσο προκρίνεται το παρακλάδι Woke της μη φυσιολογικής ή ρευστοποιημένης σεξουαλικής ταυτότητας.
Συμπεράσματα.
Η λαίλαπα του Woke οφείλει να αντιμετωπιστεί δυναμικά. Στις ΗΠΑ όπου η πολιτισμένη πλειοψηφία ψήφισε για μια κυβέρνηση η οποία αντιμετωπίζει αποτελεσματικά και θαρραλέα το Woke και έτσι δε χρειάζεται να επινοήσουμε ξανά τον τροχό. Η πλειοψηφία οφείλει να πάψει να είναι σιωπηρή και να διεκδικήσει τα συνταγματικά και πολιτικά της δικαιώματα προκειμένου να πάψει το περιθώριο να ορίζει το περιεχόμενο. Το Woke Κίνημα, σύμφωνα με Αμερικανίδα ψυχίατρο έχει πάρει με το μέρος του περί το 90% των «ειδικών ψυχικής υγείας» και έτσι οι όποιοι κλάδοι της ψυχικής υγείας επωάζουν και αυτοί το νέο αυγό του φιδιού, που είναι το Woke Kίνημα. Η συνοχή μιας κοινωνίας και ενός έθνους αποτελεί το θεμέλιο λίθο του πολιτισμού ο οποίος δε γίνεται να ηττηθεί από διαλυτικά στοιχεία και ομάδες κρούσης που διψούν για καταστροφή και αστάθεια επειδή παρουσιάζουν ανικανότητα δημιουργίας.
Ο κ. Αλέξανδρος Δρίβας ήταν εισηγητής της διαδικτυακής διάλεξης με θέμα “Η Διπλωματία της Πολιτικής Ορθότητας και τα Εθνικά Θέματα” που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 9 Ιουνίου 2025. Την εν λόγω διάλεξη μπορείτε να την παρακολουθήσετε ελεύθερα στην διαδικτυακή μας πύλη στο Youtube / IRS Thoukydides (πατήστε εδώ), στην διαδικτυακή μας πύλη στο Linedin / IRS Thoukydides (πατήστε εδώ) καθώς και στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Έρευνας και Μελέτης Θουκυδίδης (πατήστε εδώ)
