Εκταμιεύθηκε και η δεύτερη δόση από το Ταμείο Ανάκαμψης και ανθεκτικότητας της Ε.Ε. δεδομένου ότι ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι προαπαιτούμενος δεσμεύσεις της χώρας. Τα κεφάλαια που θα εισρεύσουν στην χώρα σταδιακά είναι τεράστια και η αναπτυξιακή ώθηση μπορεί να είναι σημαντικότατη και μάλιστα σε κλίμα παγκόσμιας στασιμότητας. Η κυβέρνηση παρά τις επιμέρους σε ζητήματα ασφάλειας και τήρησης νομιμότητας (βλέπε φιάσκο της πανεπιστημιακής αστυνομίας, καθυστερήσεις στο μετρό της πλατείας Εξαρχείων, αξιοποίηση των προσφυγικών στην Λ. Αλεξάνδρας, εμμονικός καλλωπισμός της Πανεπιστημίου, γκετοποιημένα σημεία του παράκεντρου κ.λπ.) προς το παρόν φαίνεται να έχει την στήριξη της κοινωνίας αλλά και του επιχειρηματικού κόσμου, σε γενικές γραμμές.
Ωστόσο  τα κεφάλαια αυτά πρέπει να διαχυθούν στην αγορά με τρόπο νόμιμο, δίκαιο και διάφανο και κυρίως προς τις πλέον καινοτόμες παραγωγικές δυνάμεις της χώρας. Όχι με τα γνωστά κομματικά κριτήρια της μεταπολίτευσης, αλλά με όρους παραγωγικότητας, έτσι ώστε να δημιουργηθεί η αναγκαία "υπεραξία" και ένα ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον. Οι εποχές των ΔΕΚΟ και των διάφορων τρωκτικών του δημοσίου αλλά και των αντιπαραγωγικών κρατικοδίαιτων παρασίτων του ιδιωτικού τομέα, πρέπει να σφραγιστούν στο συρτάρι της ιστορίας.
Με άλλα λόγια τα κεφάλια αυτά να αυγατίσουν όσο γίνεται περισσότερο, ώστε η Ελλάδα να σταθεί όρθια στα πόδια της. Από αυτή την επενδυτική προσπάθεια νομίζω, ότι θα εξαρτηθεί, σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της Κυβέρνησης στις επόμενες εκλογές και προσωπικά ο Έλληνας Πρωθυπουργός. Τα θεσμικά ατοπήματα πραγματικά ή τεχνητά του πολιτικού προσωπικού στο σύνολό του που αποσιωπώνται ή διογκώνονται για μικροπολιτικούς λόγους, σύντομα πιστεύω ότι θα ξεχαστούν διότι τα μεγάλα πολιτειακά ζητήματα είναι λυμένα εδώ και μισό αιώνα, ενώ τα υπόλοιπα που περιλαμβάνουν και τα "συνταγματολογικά" τερτίπια αλαζόνων σε μαρασμό - λίγο αφορούν τον μέσο άνθρωπο και την καθημερινότητά του.
Από την άλλη, η θωράκιση (οικονομική και στρατιωτική) και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, είναι απολύτως αναγκαίες συνθήκες και αφορούν τους πάντες. Αυτή δε είναι η μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα. Το ΑΕΠ της χώρας πρέπει να αυξηθεί με τρόπο σταθερό και υγιή, όχι με επιδοματικές λογικές που απλά βουλώνουν κάποιες τρύπες αλλά με σχεδιασμό και συνέπεια. Αυτά αν θέλουμε να ελπίζουμε, σε μια μελλοντική στιγμή που η μέγγενη του χρέους δεν θα μας βαραίνει τόσο, επιτρέποντας πρωτοβουλίες και κινήσεις, θεσμικού χαρακτήρα. Κινήσεις που θα μας επιτρέπουν να ξεπεράσουμε τον παλαιοκομματικό μας εαυτό. Ωστόσο κρίνεται επιτακτική η ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τώρα, τρομακτικά προβλήματα όπως το Δημογραφικό/Ασφαλιστικό μαζί με την αλληλεξαρτώμενη ανάγκη Αποκέντρωσης/Αποσυγκέντρωσης του πληθυσμού της χώρας (και των πτυχών της εξουσίας).
Μια μεγάλη υπέρβαση του 21ου αιώνα, που προϋποθέτει απαραιτήτως την δραστική, με δημοκρατικό τρόπο, αλλαγή της σύνθεσης του Κοινοβουλίου, δηλαδή το τέλος της μεταπολίτευσης, η μακροημέρευση της οποίας στραγγαλίζει την πατρίδα.